မနုစာရီ – အပိုင်း (၁၇) featured image

မနုစာရီ – အပိုင်း (၁၇)

* * * မနုစာရီ * * *  ( ၁၇ ) ကျွန်ုပ်သည် ရိုက်နှက်နေသောဒဏ်ကိုမခံနိုင်သဖြင့် မေ့မြောသွားခြင်းဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်သည် မည်မျှကြာကြာ မေ့မြောသွားသည်ကို မသိရပါ။ ကျွန်ုပ်သတိရလာ၍ ကြည့်လိုက်သောအခါ၌ ကျွန်ုပ်အားဝိုင်း၍ယပ်ခပ်ပေးနေသောသူများနှင့် ဟန်ပါပါနှင့် ကော်ဖီသောက်လျက်ရှိသော ဆရာဆိုသူကို တွေ့ရလေ၏။

Loading

Read more
မနုစာရီ - အပိုင်း ၁၆

မနုစာရီ – အပိုင်း (၁၆)

* * * မနုစာရီ * * *( ၁၆ ) ‘ကျွန်ုပ်’နှင့် ‘မနုစာရီ’ ကျွန်ုပ်သည် ဆရာဦးသိမ်းမောင် မဖြေရှင်းပေးနိုင်သော စာထုပ်ကြီးကို အလွန်ထူးဆန်းသော ဝဲလူဝင်းဆိုသည့် တရုတ်ဘုန်းတော်ကြီး၏ အကူအညီဖြင့် မြန်မာဘာသာသို့ ပြန်ဆိုနိုင်ခဲ့ပြီးသော်လည်း ကျွန်ုပ်၏ ဦးနှောက်တွင်း၌ အဖြေမရသော ပြဿနာတစ်ခု ကျန်နေ၏။

Loading

Read more